Izgovorene riječi ne ostavljaju fizički trag na svijetu, pa pronalaženje porijekla nekog jezika može biti težak posao. Jezik je takođe u stalnom stanju promjene, s riječima i njihovim značenjem koje se transformišu i mijenjaju sa svakom generacijom. Kao takav, ne bi bilo smisla izdvojiti jedan jezik kao najstariji na svijetu.
Ipak, postoji niz jezika iz drevnih vremena koji se još uvijek govore – i svi oni rasvjetljavaju fascinantan dio ljudske priče.
Jevrejski
Jevrejski je sveti jezik židovskih pisanja koji je star preko 3.000 godina, a rani oblici jezika pojavljuju se u tekstu oko 1200. prije Hrista. Prvo su ga koristili samo vjerski učenjaci, ali je s vremenom postao svakodnevni jezik starih Izraelaca.
Oko 400. godine nove ere jevrejski je prestao biti uobičajni govorni jezik i zamalo je postao mrtav jezik. Međutim, uspon cionizma u modernom periodu osigurao je oživljavanje jezika i sada ga govori devet miliona ljudi, ponajviše u Izraelu gdje je to službeni jezik.
Moderni jevrejski razlikuje se od biblijske verzije, kao što biste mogli očekivati nakon hiljada godina, ali moguće je pronaći direktne poveznice između to dvoje.
Sanskrit
Sanskrit je još jedan jezik koji je proizašao iz religije u davna vremena, služeći kao narodni jezik Veda, svetih spisa hinduizma, kao i istorijskih tekstova budizma i džainizma. Hinduistički tekstovi napisani su oko 1.200 godine prije Hrista, što znači da postoji zabilježena istorija jezika koja datira više od 3.000 godina.
I danas se govori u nekom obliku, iako ga prvenstveno govore hinduistički sveštenici tokom vjerskih rituala. Procjenjuje se da manje od jedan odsto Indijaca govori taj jezik, a samo 14.000 ljudi ga opisuje kao svoj primarni jezik.
Međutim, njegovo nasljeđe živi. Sanskrit pripada širokoj porodici poznatoj kao indoevropski jezici, što znači da ima jasne veze s engleskim, francuskim, portugalskim, španskim, ruskim i mnogim drugim jezicima koji se govore u Evropi.
Tamil
Oko 80 miliona ljudi još uvijek govori tamilski kao svakodnevni jezik, što je prilično impresivno s obzirom na to da je najranija tamilska književnost – Tolkappiyam – datirana od 300. prije Hrista. Prvenstveno se govori u Šri Lanki i najjužnijoj državi Indije.
Grčki
U ovom ili onom obliku, grčki je u upotrebi od najmanje 1.300. prije Hrista. Njegov klasični oblik značajno se razlikuje od jezika koji se danas govori u Grčkoj, iako bi većina tečnih govornika trebala moći razumjeti jezik helenističkog ili “koine” grčkog koji se govorio u prošlosti.
Međutim, oblici poput atičkog dijalekta, jednog od najstarijih oblika kojim su govorili ljudi poput Sokrata, vjerovatno će biti previše daleki za današnje govornike da bi imali čvrsto razumijevanje.
Arapski
Arapski je igrao izuzetno važnu ulogu u svjetskoj istoriji. Rani oblici arapskog datiraju čak iz osmog vijeka prije nove ere, ali jezik je doživio značajne promjene tokom vijekova, ponajviše između trećeg i šestog vijeka nove ere.
Prvo se pojavio na sjeverozapadu Arapskog poluostrva i član je semitske porodice jezika, koja takođe uključuje jevrejski i aramejski. Kao primarni jezik islamskih vjerskih tekstova, procjenjuje se da 371 milion ljudi širom svijeta danas govori arapski kao svoj materinji jezik. Mnogo više ga govori kao drugi jezik, zbog njegove važnosti za islam.
Kineski
Ne postoji jedinstveni kineski jezik, iako većina ljudi u Kini govori modernim standardizovanim oblikom mandarinskog kineskog. Postoji i zbirka regionalnih dijalekata koji se još uvijek široko govore, kao što su Yue (kantonski), Siang (hunanski), Min dijalekt, Gan dijalekt, Vu dijalekt i Kejia.
Međutim, svi oni mogu se pratiti do arhaičnog kineskog jezika. Neki od najranijih poznatih načina upotrebe natpisa kineskim znakovima pronađeni su u oklopima kornjača koji datiraju iz najmanje 1123. godine prije Hrista, što sugeriše da je pisani jezik postojao više od 3.000 godina. Od tada se proširio i značajno evoluirao, ali uticaj ovog drevnog jezičkog sistema još uvijek se može čuti kod današnjih govornika.
Latinski
Latinski je još jedan jezik od velikog istorijskog značaja, prenosi “IflScience“. Praitalski je razvio stari latinski oko 750. do 100. godine prije Hrista, da bi na kraju postao klasični latinski koji se koristio u kasnoj Rimskoj Republici i ranom Rimskom Carstvu između 100. godine prije Hrista i 450. godine.
Do šestog do devetog vijeka nove ere, jezik se razvio u moderne romanske jezike, poput italijanskog, španskog, portugalskog i francuskog.
Iako se latinski više ne govori kao prvi jezik, uspio je izbjeći da postane mrtav jezik zahvaljujući velikom interesu za stare tekstove i dalekosežnom uticaju latinskog na evropsku kulturu, uključujući Linaeusov izbor latinskog za binomnu nomenklaturu, sistem imenovanja organizama u nauci.
Euskera
Euskera se smatra najstarijim živim jezikom u zapadnoj Evropi. Oko 700.000 ljudi još uvijek ga govori u Baskiji, autonomnoj zajednici smještenoj u planinama Pireneja između granice Francuske i Španije.
Njegova tačna starost je misterija jer nije povezan ni s jednim drugim postojećim jezicima. To ga, međutim, čini fascinantnim jezikom za proučavanje lingvista jer je to jedan od rijetkih preživjelih jezika Evrope prije nego što su je preplavili indoevropski jezici.
