Milovan Petričević iz Bijeljine posljednjih godina izrađuje lule, od hrastovog drveta starog više vijekova.
Od drveta i inspiracije zavisi konačni izgled lula koje nastaju u njegovoj radionici.
Iako se, kaže Milovan, može napraviti za nekoliko dana, da bi lula bila idealna u funkcionalnom i estetskom smislu treba joj posvetiti mnogo više vremena. Njegove unikate počeli su da traže širom svijeta.
“Lula može biti cnc, mašinska izrada, serijska izrada ali to više nije interesantno. Zato što u tim klubovima lulaša kad bi neko donio dvije iste lule oni bi ih razbili, jer to mora biti unikat. Kad nova lula dođe u taj klub svi je pregledaju, svi je vide”, započinje priču za InfoBijeljina čovjek koji je veliki dio života posvetio drvetu, odnosno izradi neobičnih drvenih predmeta.
Komadi drveta od kojih Milovan izrađuje lule stari su više stotina godina. Taj hrast je ležao u močvarama, rijekama, šljunčanim naslagama.
“Skoro sam imao priliku da prisustvujem vađenju tog hrasta koji je imao prečnik 1,10 metara a osam metara dug. Vadi se iz rijeke Save. Ima ga od slavonskih šuma do Mitrovice. Ima ga i u Moravi i više nigdje. Postoje ljudi koji se bave vađenjem tog starog drveta. Ti trupci idu za Italiju, vade se uzorci i idu na analizu u Zagreb, da bi se dobila procjena starosti drveta. Taj fosilni hrast negdje ga zovu i vječno drvo, a nagdje i vrijes. Nalaze ga starosti od hiljadu do osam hiljada godina, pod vodom”, objašnjava nam Milovan.
On je oduvijek volio raditi rukama, a pogotovo s drvetom. Izrada ovog predmeta nije njegov jedini hobi, on je kolekcionar starina.
“Pravio sam ikone, bio vozač kamiona, a na granici su branili prenositi ikone, i kako da ubijem dosadu ja pređem na lule. One su male, niko ti ne brani na granici da ih rezbariš. Shvatio sam da je lula maltene zaboravljen predmet u narodu”, priča nam Milovan.
Obzirom da radi lule koje je teško kopirati zbog kreativnosti i originalnosti koje u njih uloži, Milovan ima svoje stalne mušterije među kolekcionarima lula.
Kaže da samo iskusni lulaši znaju da je duvan daleko jači od onog u cigaretama, zbog čega se lule danas uglavnom puše ritualno.
“Oni to rade iz nekog ćeifa, zadovoljstva, uzmu da zapale poslije nekog posla, poslije lova. Lula je jedan specifičan vid uživanja”, kaže Milovan.
Lule nisu jedini predmeti u njegovoj kolekciji.
Ljubav prema starinama kaže naslijedio je od bake i djeda. Neki predmeti u njegovoj kolekciji stari su više od vijeka. Rezbareni štap od djeda, gusle, mlinovi za kafu od pokojne bake samo su neki od mnogobrojnih starina koje Milovan ljubomorno čuva kao uspomene.
Izvor: InfoBijeljina