Novi satelitski podaci otkrili su da se Arktik topi “zastrašujućom brzinom” zbog viška toplote nastale emisijama gasova sa efektom staklene bašte.
Masivni debeli sloj leda zamijenio je manje postojani sezonski morski led koji se svakog ljeta potpuno istopi.
Tokom proteklih 18 godina, zimski morski led Arktičkog okeana izgubio je trećinu svoje zapremine, što je zapanjujuća količina koja je možda bila potcijenjena u prošlosti, navode istraživači.
To je prva studija koja koristi godine satelitskih podataka za procjenu debljine leda i dubine snijega na vrhu.
“Dubina arktičkog snijega, debljina i zapremina morskog leda su tri veoma izazovna mjerenja za dobijanje podataka”, istakao je naučnik Ron Kvok sa Univerziteta u Vašingtonu.
Dodaje da je izuzetan gubitak zapremine arktičkog zimskog morskog leda – jedna trećina zimskog obima leda izgubljena za samo 18 godina.
Podaci su dobijeni sa satelita ICESat-2 i radara CryoSat-2 koji kruže oko Zemlje.
Ono što studiju čini važnom je način na koji kombinuje podatke dobijene tehnologijama LiDAR i ICESat-2, koje su pokrenute prije tri godine, kao radarska tehnologija CryoSat-2.
Dok LiDAR koristi laserske impulse, a radar koristi radio-talase, oba detektuju objekte (u ovom slučaju snijeg i led) na osnovu refleksije koja se odbija na njih.
Bez ovih podataka, procijeniti debljinu leda je teško, zbog načina na koji snijeg može da optereti led i promijeni način na koji pluta u okeanu.
Koristeći klimatske zapise za procjenu dubine snijega u prošlosti, naučnici su procjenjivali debljinu morskog leda i do 20 odsto ili 20 centimetara, sugeriše studija.
Poznato je da je višegodišnji led deblji i otporniji na otapanje od sezonskog leda – možete ga zamisliti kao neku vrstu rezervoara za Arktik. Kako se iscrpljuje i zamjenjuje sezonski led, očekuje se da će se ukupna debljina i zapremina arktičkog morskog leda brzo smanjiti.
“Naučnici ističu da nisu očekivali da će led biti toliko tanji za samo tri godine”, rekla je naučnica polarnih oblasti Sara Kacimi iz Laboratorije za mlazni pogon na Kalifornijskom institutu za tehnologiju.
Kombinujući prethodne zapise sa starijeg satelita ICESat istraživači procjenjuju da je oko 6.000 kubnih kilometara zimske zapremine leda izgubljeno tokom proteklih godina.
Manje leda znači ogroman poremećaj za ekosisteme. To bi na kraju moglo da promijeni ključne okeanske struje na koje se svi oslanjamo, a najvjerovatnije i da ubrza klimatske promjene koje se dešavaju svuda oko nas.
Smanjenje naših emisija fosilnih goriva je jedini način da to zaustavimo i svi mi i dalje možemo imati moćniju ulogu nego što vjerovatno shvatamo.
U međuvremenu, noviji satelit ICESat-2, lansiran 2018. godine, radi kako je predviđeno, a mi dobijamo više podataka o nivoima leda na Arktiku nego ikada ranije.
“Sadašnji modeli predviđaju da do sredine vijeka možemo očekivati ljeta bez leda na Arktiku, kada stariji led, dovoljno debeo da preživi sezonu topljenja, nestane”, istakla je Sara sa Kalifornijskog instituta za tehnologiju.
Izvor: Nezavisne/RTS
